Jaqueline zorgt nu voor zichzelf

Jaqueline van ’t Noordende is 48 ten tijde van het interview. Ze is erfelijk belast met verslavingsgevoeligheid, beide ouders zijn vroegtijdig overleden aan alcoholmisbruik. Moeder verstopte flessen drank bij de wasmachine en in het keukenkastje, vader was onderwijzer en nam vieux mee in zijn thermosfles.

Jaqueline laat haar pillendoosje zien, voor elke dag een laatje en het flesje wietolie dat alles vervangt.

Jaqueline is op haar 12e, 13e begonnen met drinken, op haar 14e rookte ze haar eerste joint en op haar 15e kreeg ze haar eerste joint Chinese heroïne aangeboden en daar was ze gelijk aan verslaafd. Jaqueline is van haar 15e tot haar 33e verslaafd geweest aan heroïne, coke, pillen en natuurlijk de drank. Ze was jarenlang de meest doorgedraaide vrouwelijke junk in Den Haag, met de meeste arrestaties achter haar naam. Ze deed winkeldiefstallen, vervalste cheques, overviel tenslotte winkels met een nepwapen dat ze gevonden had in de wachtkamer van het politiebureau. Daarmee werd ze gelukkig snel gepakt. Ondanks de nylonkous over haar hoofd herkenden politieagenten haar onmiddellijk op de video’s van de bewakingscamera’s en ze verdween voor 5 jaar achter slot en grendel. In de gevangenis is ze afgekickt, gaan studeren en gediplomeerd pedagogisch groepsbegeleidster geworden bij verstandelijk gehandicapten. In 2004 kwam ze erachter dat ze progressieve reumatische artritis had. Ze was gek op haar werk en koos daarom voor het nemen van medicijnen zodat ze door kon blijven werken. Ze kreeg door de vele medicijnen last van haar maag en in 2007 werden na onderzoek twee maagzweren ontdekt, Ze had een middenrifbreuk en een goedaardige tumor had in haar longen. Er werd een stuk van haar long afgeknipt en ze kreeg als diagnose COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) een verzamelnaam voor de longaandoeningen bronchitis en longemfyseem.

 

Kapot gewerkt

Ze laat me haar medicijnendoosje zien, voor elke dag een laatje met pillen. Ze begint op te sommen wat ze elke dag slikt en merkt daarbij op dat al die pillen natuurlijk niet best zijn voor haar maagzweren. “Seroxat, twee per dag 40 mg. Voor mijn depressie krijg ik twee keer daags Paroxetine, voor mijn maagzweer twee keer daags Nexium, daarnaast twee tabletten Celebrex, dat zijn ontstekingsremmers en pijnstillers, allemaal slecht voor de maag. Verder om de paar maanden een prik in mijn hand met Lidocaïne en ook iets anders, een hormoon waar ik nu even niet van op de naam kan komen in mijn enkel en in mijn pols tegen de pijn, ook slecht spul. Ik heb me letterlijk kapot gewerkt in de zorg om het zo aangenaam mogelijk te maken voor de verstandelijk/ psychisch beperkte medemens. Door bezuinigingen stond je er alleen voor, elke dag 8 mensen medicatie geven, douchen, te eten geven en zorgen dat ze om 9 uur klaar zijn voor hun dagactiviteit. Om ze tam te houden worden die mensen elke dag volgestopt met medicijnen, ze krijgen Oxazepam, Orap, Dipiperon, noem het maar op. Het zijn dan net plantjes, geven ook niet mee, je moet ze altijd maar tillen, aan ze sjorren en sjouwen, dat heeft me mijn gezondheid gekost, ik ben daardoor letterlijk versleten. In 2008 kreeg ik mijn longoperatie en heb dat jaar nauwelijks kunnen werken.

Kalm met olie

Ik zat op €1750,- netto, een goed salaris, maar toen ik afgekeurd werd, voor meer dan 50% invalide, ging de uitkeringsinstantie een gemiddelde nemen van mijn inkomen in het afgelopen jaar en dat zette mij terug op €750 netto. Dat betekende ineens pure armoede voor me, hield ik slechts €55,- per week over om van te leven. Daar kocht ik dan ook nog wiet van want daar voelde ik me een stuk beter bij. Ik las in een blad een artikel over een jongen die migraine had en baat vond bij wietolie dus heb ik dat ook aangevraagd bij Mediwiet en een gratis proefflesje gekregen. Die olie werkte fantastisch, ik was voor het eerst in mijn leven heel kalm, had geen last meer van mijn ADHD, was rustig, had niet meer van die uitschieters, ik voelde me tevreden en in balans, had ook veel minder pijn van mijn ontstekingen. Mijn maag gaat nu ook beter want ik besteedde al mijn geld aan wiet, dat waren twee zakjes van €20, – en van wat ik overhield, dat was dan €15,- per week kocht ik bruin brood en at als warme maaltijd havermout. Ik ga nu naar de markt en koop daar goedkoop groente, voel me stukken beter. Ik neem nu om de drie uur drie druppels, dat werkt voor mij het beste, geestelijk en lichamelijk. Geen last van mijn enkel, geen zeurende pijn in mijn maag. Ik heb nu het gevoel dat ik mijn leven weer terug heb. Mijn hulpverleners zijn er blij mee, staan ook vierkant achter mijn wietolie gebruik. Straks oogst ik mijn eigen wietplantjes en ga mijn eigen olie maken, tot die tijd moet ik het nog zien te redden”.

Zelf telen

Ik geef Jaqueline wat wiet om er thee van te maken want dat is goed voor de maag. Ook geef ik wat zaadjes zodat ze haar eigen wiet kan telen, niet meer hoeft te kopen en ook niet meer van ons afhankelijk is.

Een paar weken later krijg ik van Jaqueline een mailtje, ze gebruikt nu ruim een week geen pijnstillers meer, heeft ze niet meer nodig. Ze is de Seroxat van 40 mg aan het afbouwen en neemt nu nog ‘maar’ 30 mg. De thee werkt goed, ze heeft geen behoefte meer aan blowen, nu nog stoppen met tabak roken en hopen dat de jongetjes uit de buurt van haar plantjes afblijven! “Even verderop woont een jongen die geisers steelt uit nieuwbouwwoningen, hij verkoopt ze om aan geld voor zijn wietje te kunnen komen. Die heb ik ook maar een paar plantjes gegeven, heeft hij wat om voor te zorgen en laat hij die van mij hopelijk met rust”!